ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସରକାରଙ୍କ ଅବହେଳା

ବୁଗୁଡା, (ଅନିଲ କୁମାର ମହାରଣା):ଭାରତରେ ଜଣେ ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକ ହେବା ଅପରାଧ କି ? ୭୦ ବର୍ଷ ବୟସ ପରେ ବୟସ୍କ ନାଗରିକମାନେ ଚିକିତ୍ସା ବୀମା ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ନୁହଁନ୍ତି, ସେମାନେ EMI ଉପରେ ଋଣ ପାଆନ୍ତି ନାହିଁ । ଡ୍ରାଇଭିଂ ଲାଇସେନ୍ସ ଦିଆଯାଇନଥାଏ । ଆର୍ଥିକ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ କୌଣସି ଚାକିରି ଦିଆଯାଇନଥାଏ । ତେଣୁ ସେମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରନ୍ତି । ଭାରତର ନାଗରିକ ଭାବେ ଯୁବ ଅବସ୍ଥାରେ ସମସ୍ତ ଟିକସ ଦେଇସାରିଥିଲେ ବେଳେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଜଣେ ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକ ହେବା ପରେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଟିକସ ଦେବାକୁ ପଡୁଛି। ଭାରତରେ ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକଙ୍କ ପାଇଁ କୌଣସି ଯୋଜନା ନାହିଁ। ରେଳବାଇ ଉପରେ ୫୦% ରିହାତି ମଧ୍ୟ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲାଣି। ସେମାନଙ୍କ ପିଲାମାନେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ନୁହଁନ୍ତି । ଏହା ଏକ ଭୟଙ୍କର ଏବଂ ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ ବିଷୟ ପାଲଟିଛି। ଯଦି ପରିବାରର ବରିଷ୍ଠ ସଦସ୍ୟମାନେ ବିରକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି, ତେବେ ଏହା ମତଦାନ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ ଏବଂ ଏହାର ପରିଣାମ ସରକାରଙ୍କୁ ଭୋଗିବାକୁ ପଡିବ, ସରକାର ଏହି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବା ଆବଶ୍ୟକ। ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକମାନଙ୍କର ସରକାର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାର ଶକ୍ତି ଅଛି, ସେମାନଙ୍କୁ ଦୁର୍ବଳ ଭାବି ଅବହେଳା କରିବା ଅନୁଚିତ। ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକ ଜୀବନରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ନହେବା ପାଇଁ କୌଣସି ଯତ୍ନ ନିଆଯାଏ ନାହିଁ । ଅଣ-ନବୀକରଣ ଯୋଗ୍ୟ ଯୋଜନା ପାଇଁ ସରକାର ବହୁ ଅର୍ଥ ଖର୍ଚ୍ଚ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଯୋଜନା ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି କେବେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଅପରପକ୍ଷେ, ବ୍ୟାଙ୍କର ସୁଧ ହାର ହ୍ରାସ କରି ଏହା ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକଙ୍କ ଆୟ ହ୍ରାସ କରିଛନ୍ତି। ଏହି ବିଷୟ ଗୋଟିଏ ଗୋଷ୍ଠୀରୁ ଅନ୍ୟ ହ୍ଵାଟ୍ସଆପ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ଘୁରି ବୁଲୁଛି। ଏହା ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକମାନଙ୍କର ଏକ ଜନ ଆନ୍ଦୋଳନ ଭାବରେ ଛିଡା ହେବାକୁ ଯାଉଛି। ଏହା ସତ୍ୟ ଅଟେ ଯେ, ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକମାନଙ୍କର ସୁରକ୍ଷା ଓ ସୁବିଧା ନିହାତି ଆବଶ୍ୟକ। ଏକ ଜନ ମଙ୍ଗଳକାରୀ ଦେଶ ଭାବରେ ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା ଓ ସୁବିଧା ପାଇଁ ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ରହିଛି। ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକ ବୃନ୍ଦ ଭଲଭାବେ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଭାରତ ସରକାର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାବେ ଏକ “ବରିଷ୍ଠ ନାଗରିକ କଲ୍ୟାଣ ବିଭାଗ” ଗଠନ କରି ସେମାନଙ୍କ ଦାୟିତ୍ୱ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ।