ସେଦିନ ପଖାଳ 

ଢିଙ୍କି କୁଟା ଧାନ

ଉସୁନା ଚାଉଳ

ପଖାଳ ଦେହକୁ ବଳ,

ଖାଇ କଲେ ହଳ

ନ ସରଇ ବଳ

ଗଡି ଯାଉ ପଛେ ବେଳ ।

 

ଜାନ୍ତ୍ରିକ ଯୁଗରେ

ଢିଙ୍କି ହଜିଗଲା

ନାଲି ଉସୁନା ଚାଉଳ,

କାଳିଆ କସରା

ବଳଦ ହଜିଲେ

ସପନ ହଳ ଲଙ୍ଗଳ ।

 

ସପନ ହୋଇଲା

ପଖାଳ ଖାଇବା

ବସି ବିଲ ହିଡ ମୁଣ୍ଡେ,

ପଖାଳ ମିଳୁଛି

ତୋରାଣି ନମିଳେ

ଚଷାପୁଅ ଦେବ ତୁଣ୍ଡେ ।

 

ସପନ ହେଲାଣି

ସେ ବାସି ପଖାଳ

ସଜ ପଖାଳରେ ମନ,

ଯେତେ ପରକାର

ପଖାଳ ଖାଇଲେ

ସେ ପଖାଳ ସ୍ବାଦ ସ୍ବପ୍ନ ।

 

ଗଦାଧର ସାହୁ,

ବ୍ରହ୍ମଗିରି,ପୁରୀ