ଚିତ୍ର ବିଚିତ୍ର

ଶ୍ରୀରଙ୍ଗା ପୟର ତୋର ମୋ ଅଙ୍ଗରେ ଲାଗୁ ଥରକୁ ଥର, ହେ କଳାଠାକୁର ବାରେ ଏତିକି ସୁଦୟା କର ହେ କଳାଠାକୁର । ତୁମ୍ଭ ଅଙ୍ଗର ମହକ

ରତ୍ନସିଂହାସନେ ବସିଛ ଠାକୁରେ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କ ସାଥେ, ଭୂଦେବୀ ଶ୍ରୀଦେବୀ ମଦନମୋହନ ଶ୍ରୀମାଧବଙ୍କ ସହିତେ । ଭକତ ଆସନ୍ତି ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି ତୁମ୍ଭେ ବସିଥାଅ ସେଠି, ତୁମ୍ଭେ

ନୀଳାଚଳ ଅବଢା ହୋଇ ନ ଥିଲା ବଢା ରାନ୍ଧି ନ ଥିଲେ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ, ସ୍ନାନ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଠାରୁ ନୀଳାଦ୍ରୀ ବିଜେ ଗଲା ନ ପାଇ ଭକ୍ତ ମନେ

ଅଧର ଲଗାଇ ପିଇବ କି ପଣା ଆଧାର ଅଧର ଉଚ୍ଚା, ଆଜି କ’ଣ ସୁନା ଅଭାବ ପଡିଲା ମାଟିପାତ୍ରେ ପଣା ଚର୍ଚ୍ଚା । ମହଣ ମହଣ ସୁନାର

ଗୁଣ୍ଡିଚାରାଣୀଙ୍କ ବଦନ ବିରସ ଶୁଖି ଯାଇଅଛି ହସ, ମନର ବେଦନା ମନେ ଚାପିଧରି ଜଗାକୁ କରନ୍ତି ବେଶ । ଆଜି ବାହୁଡାରେ ଜଗା ବାହୁଡିବ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ

ତୁମେ ହିଁ ସଙ୍କଳ୍ପ ତୁମେ ହିଁ ବିକଳ୍ପ କଳ୍ପନା ରାଇଜେ ମୋର ଲୁହରେ ଭାସୁଛ କଳ୍ପ କଳ୍ପାନ୍ତର ଅନୁଭବର ଠାକୁର । ଶୟନେ ସପନେ ଅବା ଜାଗରଣେ

ଆଷାଢ ମାସର ଟୋପି ବରଷାରେ କାଳିଆର ସୁନା ବେଶ ଖିଲି ପାନ ଖାଇ ନାଲିଆ ଅଧରେ ହସୁଅଛି ରଜା ହସ —–(0) ସୁନାବେଶ ତୁମ କେମିତି ଦିଶୁଚି

ସୁନାବେଶ କାହିଁ ହେବୁରେ କାଳିଆ ତୋ ବେଶ କି ଅସୁନ୍ଦର, ସୁନାବେଶ ହୋଇ ମୁହଁ ନ ଦିଶିଲେ ଲୁହ ଝରେ ଝର ଝର । ତୋ କଳା

ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିରେ ମନ ତୃପ୍ତିହେଲା ମାଆ ହାତ ରନ୍ଧା ଖାଇ, ଯେତେ ସୁଖ ଦୁଃଖ ସବୁ ସରିଗଲା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଯିବା ଭାଇ । ରଥ ହୋଇଅଛି ଉତ୍ତରକୁ

ଶରଧାବାଲିରେ କେଡେ ଶରଧାରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲି ତୋତେ ରଥରୁ ଓହ୍ଲେଇ ମୋତେ ତୁ ନ ଚାହିଁ ଚାଲିଗଲୁ ତୋର ପଥେ । ମନ ଦୁଃଖ ମୋର ମନରେ