ଚିତ୍ର ବିଚିତ୍ର

ଆଡପ ମଣ୍ଡପେ ଆଡପ ଅବଢା ବାସୁଅଛି ମହ ମହ, ମାଆ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଯହିଁ ଭରିଥାଏ କିଏ ତାର ସମ କୁହ । ଅମୁହାଁ କୂଅର ଜଳେ

ରଥ ପଥ ଖାଲି ବାଇସି ପାହାଚ ରତ୍ନସିଂହାସନ ଖାଲି, ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ନାହିଁ କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ ଆଡପ ମଣ୍ଡପ ଗଲି । ଆଡପ ମଣ୍ଡପେ ଆଳାପ ଚାଲିଛି ଭାଇ

ସବୁ ତୁମ ଇଛା କହି ହେ ମଣିମା ଦୋଷ ନ ମୁଣ୍ଡାଏ ଯିଏ, କେଉଁ ଦଣ୍ଡେ ତାକୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବ ଦୋଷ ମୁଣ୍ଡେଇବ ସିଏ । ତୁମ

ହେରା ପଞ୍ଚମୀରେ ହେରା ଗୋହିରିରେ ହେଳା ନ କରି ଫେରିଲେ, ନାଟଗୋବର୍ଦ୍ଧନ ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥ ଚକ ଅର ଭାଙ୍ଗିଦେଲେ । ଅନାଇଁ ଅନାଇଁ ଚାରି ଦିନ ହେଲା

ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିରେ ଚକା ବଇଠିରେ ଚକାମାଡି ବସିଗଲ, କେତେ ପଥଶ୍ରମ ହୋଇଛି ମଣିମା ନନ୍ଦିଘୋଷେ ଆସୁଥିଲ । ବସିଥିଲ ପ୍ରଭୁ ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥେ ଭକ୍ତ ଭିଡୁଥିଲେ ରଥ,

ଶରଧା ବାଲିରେ ବସିଛ ରଥରେ କୁହ ପ୍ରଭୁ କେତେ ଖୁସି, ମା’ ଗୁଣ୍ଡିଚାରାଣୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ସାଆନ୍ତାଣୀ ଜଣେ ଦୁଃଖୀ ଜଣେ ଖୁସି । ପ୍ରଭୁ ହୋଇ ଯେବେ

ଖଣ୍ଡେ ଚାଲୁଅଛ ଦଣ୍ଡେ ରହୁଅଛ ଦେଖିଲେ ଥରୁଛି ଛାତି, କେତେବେଳେ ପ୍ରଭୁ ରଥକୁ ଉଠିବ ସରିବ କି ନୀତିକାନ୍ତି । ସତେ କି ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗ ଗରୁ ହୋଇଗଲା

ରଥକୁ ଚାହିଁଛି ସାରା ଜଗତ ବିଜେ କରୁଛନ୍ତି ଜଗତନାଥ, ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଛାଡି ବଡଦାଣ୍ଡରେ ଧାଡି ପହଣ୍ଡିରେ ଆସୁଛି ଧିରେ । ବାଜେ ଭେରୀତୁରୀ ବିଜେ କାହାଳୀ ଢଳି

ନବ ଯଉବନ ବେଶ ଦେଖିବା ଆସ ଭକତ ଗହଳି ହେଲେ ଜଗା ହରସ ।। ଘୋଷା ।। ସଙ୍ଗରୋଧେ ରହିଥିଲେ ଅଙ୍ଗେ ପିଡା ବହିଥିଲେ ଫୁଲୁରି ତେଲ

ଅଲାରପୁରରେ ଅୟସ କରୁଛ ଅଲାରନାଥ ଗୋସେଇଁ, ଅଣସର ଘରେ ଜ୍ଜରରେ କମ୍ପୁଛ କି ବିଚିତ୍ର ଲୀଳା ଏହି । ଯେତେ ସେବା ବିଧି ଅଣସର ଘରେ ଆଡମ୍ବର